Panicau(-espino-blanco)
Eryngium spinalba
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut épine-blanche, Chardon blanc.
Descripcioun :Planto proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. Li flour soun groupado en grosso tèsto sarrado e touto la planto èi coulour d'argènt ço que n'en fai uno meraviho. La fau pas acampa que s'atrobo pas d'en pertout e de tout biais èi proutegido (e un cop seco èi pu gaire poulido).
Usanço :La racino sarié vertuouso contro la fèbre e ajudarié à pissa.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado :
Vo
Juliet à avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium spinalba Vill., 1779
Erbo-de-la-graio(-pountuado)
Lysimachia punctata
Primulaceae
Nom en français : Lysimaque ponctuée.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-la-graio es uno planto escapado dis ort de mountagno e que se naturaliso d'eici, d'eila, dins lis escoumbre en fasèn de coulounìo. Es un pau mai pichoto que l'erbo-de-la-graio de plano emé de gròssi flour jauno e uno cambo pelouso e di proun ramado. Li fueio soun verticillado pèr 3 à 4.
Usanço :Nous vèn d'Éuroupo de l'Èst e de Turquìo. Soun usanço èi bessai proche de Lysimachia vulgaris. Agis contro d'ùni cancer de pèu.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido :
Estieu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Óurigino Éuroupo-Èst
Ref. sc. : Lysimachia punctata L., 1753